Vandaag is het de bedoeling dat ik naar Nickerie ga. Dat ligt in het westen van Suriname, ongeveer 300 km van Paramaribo. Ik zou om 8.00 uur opgehaald worden door een busje. Maar helaas... Het werd later en later. Ik besloot even naar Cathrin te gaan. Zij heeft dit geregeld vandaar. De chauffeur had een of andere smoes. Maar goed, rond negen uur toch onze route vervolgd. Heel de stad afgezien... Het was een beetje een Afthaanse taxi en chauffeur waar ik het idee had dat ie nog heeeel jong was! Laten we hopen hij rij gerechtigd was. Ik kreeg niet een bepaald veilig gevoel. Het stonk in de auto en buiten de auto. Buurten waar je als vrouw beter niet alleen over straat kan. Allerlei adresjes waar hij pakketjes ophaalde. In de bus zaten nog drie alleen frans surinaams sprekende mensen in. Dus helemaal alleen was ik niet. Verder ook nog vlees en vis opgehaald. Lekkere lucht dus. Gadverdamme! Ik heb mijn bagage maar bij me gehouden. Gaat het ook niet zo stinken. Maar echt relaxed vond ik het allemaal niet.
Uiteindelijk gingen we de snelweg op. Wat een zieke gast die taxi chauffeur. Op wegen waar je 80 mag rijdt ie 120. Bellen en sms onder het rijden, inhalen op smalle gedeeltes. Tijdens een hevige bui aquaplanning en hij kon de auto nog maar net houden. Halverwege begon hij over geld. Ik zeg dat ik dat op de terug weg betaal. Hij bellen bellen met weet wie allemaal... En zegt dat ik nu moet betalen want op terugreis kan een andere chauffeur zijn. Dan heb je aan mij een verkeerde :-). Ik zeg zo dat dat niet mijn probleem is. Via touragent heb ik alles geregeld en betaling is op terugweg. Hij weer bellen. Uiteindelijk werd wat ik al tegen hem zei ook door een ander gezegd. Vervolgens heb ik ook even gezegd dat ie nu rechtstreeks naar hotel moet rijden want het is al ruim vijf uur dat we onderweg zijn ipv drie... Jaja... Is een beetje meer geworden. Ik dacht lul niet, rijd gewoon door want ik voel me verre weg van prettig in deze dollemansrit!
Eindelijk aangekomen in mijn hotel. Het beste hotel van Nickerie. Kamer is meer dan naar tevredenheid. Vervolgens wilde ik pinnen... Pinautomaten buiten gebruik ivm storing. Grrrr... Kon ik er ook nog wel bij hebben. Op zo'n moment als vandaag voel ik me dan wel een beetje alleen. Wilde gewoon dat iemand bij me was. Gewoon ff iemand om tegenaan te praten, te schelden... Zo... Nu op zoek naar food... Uiteindelijk ben ik bij een javaans restaurantje terecht gekomen. Bami met kip...yammie!! Met een biertje... En dat voor nog geen 5 euro.. In het hotel heb ik nog wat gedronken en voetbal gekeken. Op het grote plein middenin de stad was er muziek en veel wandelaars. Op maandag woensdag en vrijdag tussen vijf en acht uur s'avonds wordt er een sportactiviteit georganiseerd. Wandelen, joggen of hardlopen dat maakt niet. Dit initiatief is om de obesitas te lijf te gaan en dat iedereen de mogelijkheid krijgt om wat aan zijn of haar conditie te doen. Goed initiatief!!
Op naar bed want morgen staat een uitstapje op het programma...