Dag 18 & 19

Het is zondagmorgen. Ik ben ontwaakt door het kabbelend geluid van de rivier. De lucht is blauw met een enkele wolk. Dit wordt een prachtige dag. En deze dag wordt fantastisch avontuur.

De tocht naar en de beklimming van de Voltzberg. Een berg van 240 meter hoog die uittorent over de jungle. Het wandelen zou 3,5 uur in beslag nemen, en de beklimming ruim een half uur. Met een stijgingspercentage tussen de 15% en 75%. De wandeling was zwaar. Vele kreken waren ondergelopen met regen die se afgelopen dagen flink is gevallen. De local gids, meneer Soedannu, vond het zonde van mn bergschoenen als ze nat werden. Hij begeleidde mij zo goed mogelijk over de droge gedeeltes. Mijn schoenen zijn tot op zekere hoogte waterdicht. Maar dat weet meneer Soedannu alias meneer Mooi Man niet... Die naam heeft hij omdat hij op alles mooi man zegt. Ik reken het goed! Er liepen twee gidsen mee: voorop liep de gids, achterop een local van het gebied. Zelf liep ik in de achterhoede. Ben wat dat betreft een diesel en je kan lekker je eigen tempo lopen. Uiteindelijk zijn we met zn allen zwetend maar behoorlijk energiek de tocht naar het plateau gelopen. En dat na twee rustpauzes en van waar we de Voltzberg van dichtbij konden bewonderen.

Aan de voet van de berg aangekomen, zijn we naar het eerste plateau te gaan, op zo'n 170 meter hoog. Het onderste stuk was nog door de bosjes, redelijk veilig omdat je bij een eventuele glij of valpartij jezelf nog ergens aan vast kon grijpen, maar vanaf het eerste plateau was geen begroeiing meer. Een kale, granieten blok. Het uitzicht was al fenomenaal. Maar je bent een loser als je de top niet hebt bereikt... Iedereen ging op eigen tempo door en daar was het moment... Hoogtste punt van de Voltzberg. Uitzicht over tropisch regenwoud. De grens richting Brazilie, Venezuela en Frans Guynea. Zo gaaf! Een heerlijk windje!! Het was echt, maar dan ook echt afzien. Maar de beloning is het meer dan waard. On Top of the World moment! :-)

We moesten ook weer terug. Mega stijl! En terug naar de bossen en jungle. En daar begon het gemiep van een aantal personen. In het begin liep ik voorop. Een heerlijk tempo en de kreken deden mij niets meer. Helaas zat er wat in mn schoen dus liep toen halverwege de groep achter een paar die een ongelijk tempo hadden. Zwaar irritant! En zeiken over hoe ver het nog is, hoe lang het nog duurt. Blegh!... Iedereen is stuk dus mond houden stelletje ongeinteresseerden wezens... Dit dacht ik overigens alleen maar. Ook op de terugweg werden we beloond met een heerlijke duik bij een val. Overigens met zn vieren want de rest zat chagerijnig aan de kant. Die hebben echt wat gemist. Door het water knap je weer helemaal op! Nog een paar meter tot de boot. Onze voeten werden nat. In totaal na 7,5 uur waren we terug bij het kamp. Heftig, inspannende maar een o zo geweldige tocht!

Na het avond eten was er muziek en de campingdisco werd geopend. Drie meiden gingen aan de alcohol en waren binnen de kortste keren totaal lam. Zelf lekker aan het water en heb ik met een paar gekaart. Hartstikke gezellig! Borgoe rum vind ik niet lekker...
Een paar gingen gingen tegen elven naar bed... Ik half twaalf en de drie meiden hebben het bed gedeeld met..... Nou ik hoef niet in details te treden. Mag jezelf invullen ;-). Mijn mening: onfatsoenlijk en onbehoorlijk.

De volgende ochtend gingen we pas net na de middag weg. Drie met een kater. Hahaha. En de rest hebben lekker gezellig zitten kletsen. Leuke mensen... Allemaal stagiaires voor co schappen geneeskunde, pabo en hbo-rechten. We konden goed doorrijden over de "altijd blijven schudden" weg en naar nog een uur richting de stad.

Echt laat kwam ik bij mn hotel. Moe maar zeer voldaan en zonder spierpijn :-) ben ik als een blok in slaap gevallen...